- τέμπλον
- το церк, иконостас
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
τέμπλον
Смотреть что такое "τέμπλον" в других словарях:
тябло — ряд икон на стене над царскими вратами , укр. тябло, др. русск. тябло (I Новгор. летоп., I Псковск. летоп.; см. Срезн. III, 1097). Через греч. τέμπλον ограда в церкви, отделяющая βῆμα от остального помещения (произносится temblon). Из лат.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Templon — A templon (from Greek τέμπλον meaning temple , plural templa ) is a feature of Byzantine architecture that first appeared in Christian churches around the fifth century AD and is still found in some Eastern Christian churches. Initially it was a… … Wikipedia
Eastern Orthodox church architecture — The Cathedral of Christ the Saviour in Moscow, the world s tallest Orthodox church. An Orthodox church as a church building of Eastern Orthodoxy has a distinct, recognizable style among church architectures. C … Wikipedia
Templon — Rekonstruktionsversuch der Kirche St. Peter und Paul in Gerasa (1907) Templon (τέμπλον) bezeichnet die Abschrankung des Naos vom Allerheiligsten, dem Bereich des Altarraums, vor allem in orthodoxen Kirchen. Aus dieser Schrankenanlage entwickelt… … Deutsch Wikipedia
Templón — Una reconstrucción del templón de la Catedral de San Pablo y Pedro. El templón (del griego τέμπλον que significa templo) es un rasgo de … Wikipedia Español
Тябло — Тябло. Псков, XVIII век. Псковский музей заповедник Тябло[1] (греч … Википедия
Templon — Un exemple de templon, à Venise. Un templon (du Grec τέμπλον qui veut dire temple , pluriel templa) est un composant des églises byzantines qui consiste en une barrière séparant les laïques dans la nef des prêtres prépara … Wikipédia en Français
τέμπλο — Με την ονομασία αυτή χαρακτηρίζεται στις ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες ένα ξύλινο ή μαρμάρινο διάφραγμα, συνήθως γλυπτό και επίχρυσο, που χωρίζει το ιερό από τον κυρίως ναό. Στο τ. είναι αναρτημένες μεγάλες εικόνες του Χριστού, της Παναγίας… … Dictionary of Greek
tấmplă — tîmplă ( le), s.f. – Moalele capului, moişte. – Megl. timbă. lat. tĕmpla, prin confuzia tĕmpus tîmplă cu templum (Puşcariu 1730; REW 8635; Tiktin), cf. it. tempia, sicil. tèmpula, prov. templa, v. fr. temple. Pentru tempus tîmplă , cf. Benvenisti … Dicționar Român
